هموطنان گرامی،
کارگران و زحمتکشان کردستان،
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران، روز جهانی کارگر را به تمامی کارگران در کردستان، ایران و سراسر جهان تبریک می‌گوید و دستیابی به خواسته‌ها و آرمان‌های عادلانه آنان را آرزو کرده، حمایت قاطع خود را از حقوق بنیادین و انسانی‌شان اعلام می‌دارد.
امسال ۱۶۶ سال از خیزش کارگران در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۵۶ می‌گذرد، رخدادی که بنیان‌گذار شکل‌گیری روز جهانی کارگر در اول ماه مه شد. از آن زمان تاکنون، کارگران در اقصی نقاط جهان برای احقاق حقوق خود در حال مبارزه هستند. برخی کشورها گام‌هایی در جهت تحقق این حقوق برداشته‌اند، اما در بسیاری دیگر همچنان بی‌عدالتی و بهره‌کشی بر کارگران حاکم است.
در بسیاری از کشورها، اول ماه مه تعطیل رسمی است و کارگران به همراه احزاب و سازمان‌های مدافع حقوق کار، در تظاهرات و راهپیمایی‌هایی برای خواست‌هایی چون: کار روزانه هشت ساعته، افزایش دستمزد و تأمین امنیت شغلی شرکت می‌کنند.
با وجود سال‌ها مبارزه جهانی، هنوز در بسیاری از کشورها حقوق کارگران تأمین نشده و شرایط زندگی آن‌ها دشوار و غیرعادلانه باقی مانده است.
در ایران، با وجود آنکه روز اول ماه مه به‌طور رسمی به عنوان روز کارگر در قانون به رسمیت شناخته شده، اما هیچ گونه برنامه یا آیینی رسمی برای بزرگداشت آن برگزار نمی‌شود و حقوق کارگران به‌طور سیستماتیک پایمال می‌شود. بیکاری رو به افزایش است و کارگرانی که خواهان حقوق خود هستند، بازداشت، شکنجه و زندانی می‌شوند.
سیاست‌های نادرست جمهوری اسلامی ایران، انزوای بین‌المللی، و تحریم‌های اقتصادی موجب وخامت روزافزون وضعیت اقتصادی شده است. بیکاری و گرانی بی‌سابقه مواد غذایی و مایحتاج روزمره، زندگی میلیون‌ها کارگر را به سوی فقر و ناامیدی سوق داده است.
در کردستان شرقی (Kurdish: ڕۆژھەڵاتی کوردستان)، چه در دوران حکومت پهلوی و چه جمهوری اسلامی، هیچ‌گونه توجهی به توسعه اقتصادی منطقه نشده است. به‌جای کارخانه و مرکز تولیدی، پادگان‌های نظامی و مراکز امنیتی در منطقه ساخته شده‌اند. به همین دلیل، مردم ناچار به مهاجرت به دیگر شهرهای ایران یا کشورهای همسایه برای امرار معاش شده‌اند. پدیده کولبری، نمادی از همین فقر و اجبار به کار طاقت‌فرسا برای زنده‌ماندن است.
در ایران، بی‌عدالتی و تبعیض ساختاری گسترده است. کارگران در سخت‌ترین شرایط ممکن به سر می‌برند. بیکاری و فساد به‌حدی رسیده که هیچ امیدی به بهبود وضعیت باقی نگذاشته و تنها راه نجات، خیزش عمومی مردم، اعتراض، و سرنگونی نظام واپس‌گرای جمهوری اسلامی ایران است.
در چنین روزی، مردم ایران باید از خواسته‌های به‌حق کارگران پشتیبانی کنند، به خیابان‌ها بیایند و با صدای بلند نارضایتی خود را از وضع موجود اعلام کرده و نظامی را که مسبب همه این بی‌عدالتی‌هاست، نفی کنند.
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران که متشکل از چندین حزب انقلابی و مبارز با سابقه چند دهه فعالیت در راستای برپایی نظامی دموکراتیک، تحقق حقوق ملی و پایان دادن به ستم قومی است، همواره حامی کارگران و زحمتکشان بوده و خواهد بود. ما تمام توان خود را برای برپایی نظمی عادلانه که در آن حقوق همه اقشار جامعه تضمین شود، به کار خواهیم گرفت.
مرکز همکاری احزاب کردستان ایران
۳۰ آوریل ۲۰۲۲