نوید مهرآور:
کومهلهٔ زحمتکشان کوردستان (به کردی: کۆمەڵەی زەحمەتکێشانی کوردستان) به عنوان یک حزب سیاسی که برای پاسخگویی به مطالبات مردم روژهلاتی کوردستان (شرق کوردستان) پایهگذاری شده است، نیازمند بازتعریف و تبیین عمیقتری از خویش میباشد. در این دوره که به برگزاری چهاردهمین کنگره نزدیک میشویم، فرصت مهمی برای آمادگی، روشنسازی و فرمولهکردن مواضع کومهله در مورد پرسشهای اساسی فراهم آمده است؛ یعنی پرسشهای ملی، زنان و طبقاتی. این وظیفه بر دوش تمام اعضای کومهله است که این پرسشها را عمیقتر بررسی کنند تا تنها اعضای حزب، بلکه دیگر دوستان، فعالان سیاسی، روشنفکران و دلسوزان مردم کوردستان نیز در این مباحث سهیم شوند و همراه با ما در جهت دستیابی به راهحل جامع مسئله کوردستان به عنوان ملتی تحت اشغال، گام بردارند.
کومهله از همان آغاز حضور خود در جنبش کوردستان و تعریف خود به عنوان بخشی از مردم، نقش موثری در هر سه زمینهی یاد شده ایفا کرده است. با وجود فراز و نشیبها، کومهله همچنان امیدی در جامعه باقی مانده و نشانهای روشن برای هدایت مردم کوردستان به سوی جامعهای آرام و انسانی است.
کومهله در انقلاب کوردستان حضوری فعال و همهجانبه داشته و مردم کرد را در جهت کسب حقوقشان به میدان آورده است. این مبارزه را با روحی انسانگرایانه همراه کرده و نگاه سایر مردم را به انقلاب جلب نموده و در مقابل تبلیغات و اتهاماتی که دشمنان و حاکمان به مردم کرد و انقلابشان نسبت میدادند، ایستادگی کرده است.
هنگامی که کومهله مسئله زنان در کوردستان را مطرح کرد، با واکنش تند دشمنان و سنتگرایان مواجه شد. آنها از تمام توان انسانی و مادی خود بهره گرفتند تا کومهله را از شکستن این تابو بازدارند و سلطه مردانه را حفظ کنند. متأسفانه بخشی از نیروهای درون جنبش انقلابی کوردستان نیز در تلاش برای حاشیهسازی علیه کومهله سهم داشتند. اما خوشبختانه، نه دشمنی اشغالگران و تبلیغات حکومتی جمهوری اسلامی و نه فشارهای درونی نتوانستند جلوی رشد جنبش زنان کرد را بگیرند. با وجود تمام ابزارهای نظام دینی از جمله مدرسه، رسانه، مسجد و مشروعیتبخشی به زنکشی و حذف ساختاری زنان، ایده آزادی زن و رهایی جامعه که با مسئله زنان پیوندی تنگاتنگ دارد، به گفتمان غالب بدل شده است. مشارکت مؤثر زنان آزادیخواه، این ایده را تقویت کرده و اکنون دیگر این گفتمان در انحصار هیچ فرد یا جریان خاصی نیست و جنبش کوردستان به مالکیت جمعی آن درآمده است.
بازگرداندن حرمت و کرامت به کارگران و زحمتکشان، آنهایی که نیروی کار و زندگیشان را برای لقمهای نان میفروشند، از افتخارات بارز کومهله است. تأسیس اتحادیهها، انجمنهای کارگری، اتحادیه کشاورزان و تقویت اعتماد به نفس کارگران کرد، آنان را در درک منافع طبقاتیشان یاری داده، ساختار سودمحور سرمایهداری را آشکار کرده و در مسیر رهایی از چنگ سرمایهداران و اربابان سنتی گام برداشتهاند.
نقش تاریخی کومهله در مبارزات اجتماعی و انقلابی کوردستان، بخصوص در جنبش ژن، ژیان، ئازادی (زن، زندگی، آزادی) قابل مشاهده است. اما اینها مربوط به گذشتهاند؛ امروز مردم انقلابی کوردستان به درک و آگاهی لازم برای حفظ دستاوردهایشان رسیدهاند. از اینرو کومهله باید در این کنگره، چشمانداز خود را نسبت به مرحله جدید و مبارزهای معاصر و بهروز برای جامعه بهروشی شفاف ترسیم کند.
پرسش ملی
تا زمانی که سرنوشت کوردستان از طریق یک همهپرسی عمومی که در آن مردم کرد حق تعیین سرنوشت سیاسی خویش را داشته باشند، تعیین نشده باشد، کومهله نباید هیچ دری را بر روی همکاری با نیروهای خارج از کوردستان که هدفشان سرنگونی جمهوری اسلامی است، ببندد. پس از فروپاشی جمهوری اسلامی، هر تصمیمی درباره آینده کوردستان که برخلاف اراده ملت کرد باشد، باید رد شود. ما باید موضعمان را روشن بیان کنیم و با اتکا به تواناییهای سیاسی، اجتماعی و مادیمان در جهت رسیدن به این هدف تلاش کنیم.
کوردستان تنها میدان اصلی فعالیت ماست. پشتیبانی مردم، پیوند جوانان با کومهله و نفوذ ما در جامعه، گواه آن است که نیروی ما در کوردستان ریشه دارد. ما حزبی کوردستانی هستیم. درد، شادی، رنج و امید مردم کوردستان، درد و شادی ماست. از این منظر، مسئله رهایی مردم کوردستان، مسئله اصلی ماست و ما در تمام عرصههای این مبارزه شریک و مسئول هستیم.
نگاهی به تاریخ مبارزات مردم کوردستان، سرشار از اشغال، خون، غارت و ویرانی است. با این وجود، کوردستان همواره به شیوهی خود و در حد توان فکری و فیزیکیاش در برابر اشغالگران ایستاده است. حتی امروز نیز کوردستان به عنوان وطن ملت کرد به رسمیت شناخته نشده است. کافیست به تجربه جمهوری کوردستان (مهاباد) و وقایع پس از سقوط رژیم پهلوی بنگریم تا ببینیم که مردم کرد چه اندازه در فروپاشی رژیم اسلامی سهم داشتند، اما در نهایت خود زیر سلطه آن گرفتار شدند.
پرسش زنان
پرسش زنان یک مسئله ثانوی نیست بلکه همسطح با پرسش ملی، وظیفهای است بر دوش مبارزان کومهله. بدون گامهای جدی در راستای مسئله زنان، جامعه کوردستان پیروز نخواهد شد. حتی اگر جمهوری اسلامی سقوط کند و مردان کرد به قدرت برسند، کوردستان بدون آزادی زنان همچنان گرفتار رکود و تاریکی خواهد بود. بنابراین نباید از مواضعمان در این زمینه عقبنشینی کنیم.
چپ بودن
همانگونه که در بسیاری از کشورهای جهان، جناح چپ در پارلمانها و جنبشهای اجتماعی با اشکال و رنگهای مختلف حضور دارد، کومهله نیز با وفاداری به هدف رهایی مردم کوردستان و با اتکا به استراتژی مشخص خود، جایگاه خود را در سمت چپ این جنبش تثبیت کرده است.
از نگاه ما، چپ باید حامل معنای انسانگرایی باشد، یعنی «حرمت انسان» را پاس بدارد و توازن میان مطالبات نوین و ارزشهای سنتی را حفظ کند.
پرسش طبقاتی
در دنیای امروز، ساختارهای اجتماعی عمدتاً زیر سلطه سرمایهداری هستند؛ به عبارتی نظم سرمایهداری تمام ابعاد زندگی بشر را در بر گرفته است. اگرچه از کشوری به کشور دیگر شکل آن متفاوت است، اما هدف مشترک همه آنها بهرهکشی از اکثریت مردم برای منافع اقلیتی ثروتمند است.
در کشورهایی که کارگران توانستهاند خود را سازماندهی کنند و اتحادیههایی قوی بسازند، موفق شدهاند تا حدی از حقوق خود دفاع کنند و در برخی عرصهها در برابر سرمایهداری بایستند. در بسیاری از موارد، قوانین کار تغییر یافتهاند و کارگران در تصمیمگیریها شریک شدهاند. با اینحال، ساختار بهرهکشانه همچنان پابرجاست.
در آینده کوردستان نیز انتظار نمیرود نظامی متفاوت بر سر کار بیاید. تنها راه، اصلاحات در چهارچوب همین سیستم، به نفع طبقه کارگر است. در چنین ساختاری، کومهله باید نماینده منافع کارگران باشد، از آنها حمایت کند و با تلاش برای انجام اصلاحات، برای کاهش نابرابری طبقاتی مبارزه کند.


